Kraj uznany za dość specyficzny, jeżeli chodzi o produkcję wina. Można by nawet stwierdzić, że uprawa winorośli ze względu na dość chłodny klimat nie jest tutaj możliwa. Jednakże Niemcy poradziły sobie doskonale z tym problemem, a tutejsze wina są uznane za niezwykle eleganckie. Obecnie najbardziej arystokratycznym regionem winiarskim jest Rheingau. Niemniej nie wypada nie wspomnieć najstarszego regionu słynącego z uprawy winorośli, a mianowicie Mozeli, gdyż ten był słynny za granicami Niemiec w czasie gdy Rheingau dopiero zaczynał zdobywać popularność w kraju. Inne duże regiony winiarskie to: Badenia, Hesja Reńska, Frankonia, Palatynat.
Miesiąc: grudzień 2020
FRANCJA
Kraj królujący w uprawie winorośli i produkcji win. Szczepy tutejszych winogron zrobiły największa karierę. Najczęściej uprawia się tu takie odmiany winorośli jak: Cabernet Sauvignon, Chardonnay czy Merlot. Są to odmiany międzynarodowe. Jedną trzecią produkcji stanowią najmniej cenione wina stołowe. Za wykwintniejsze uważa się wina regionalne – vin de pays – następnie wina wyższej jakości z zastrzeżoną nazwą miejsca, z którego pochodzą. Najważniejsze w hierarchii są wina z apelacją AOC.Przy tych ostatnich odbywa się ścisła kontrola szczepu i sposobu produkcji. Regiony słynące z produkcji wina to Szampania, Burgundia, Bordeaux, Prowansja czy Alzacja.
WŁOCHY
Jeden z najstarszych krajów, w których uprawia się winorośl, gdzie winnice rozciągają się od Sycylii aż po Piemont i Lombardię. Wina produkowane są tutaj w dużej mierze na eksport, ale również na rynek wewnętrzny – tutaj królują wina stołowe. Włosi są nieco niepokorni – nie przestrzegają reguł prawnych i często obsadzają winnice szczepami, które niekoniecznie należą do tych dopuszczanych przez DOC. Najsłynniejsze regiony winiarskie to: Toskania, Piemont i od niedawna Sycylia.
Montepulciano
Czerwony szczep winorośli, pochodzący z Włoch. Montepulciano jest czwartą pod względem powierzchni winnic z odmian uprawianych we Włoszech, po sangiovese, catarratto bianco i trebbiano.
Winorośl dojrzewa późno. Grona cechują się żywym kolorem i ilością cukrów pozwalającą na osiągnięcie dość wysokiego poziomu alkoholu. Uprawa na zboczach sprzyja koncentracji tanin.Szczep montepulciano jest typowy dla środkowych Włoch. Montepulciano to najpopularniejsza odmiana winorośli w Abruzji .Wina z niej wytwarzane w czterech prowincjach i spełniające wymagania jakościowe mają prawo do oznaczenia Montepulciano d’Abruzzo
Czerwone wina na bazie montepulciano cechują się intensywnym kolorem, niską kwasowością i przyjemnym poziomem tanin. W zależności od położenia i metody produkcji montepulciano daje zarówno świeże, bardzo owocowe wina, jak i młode albo pełniejsze, z wyraźniejszymi garbnikami, nadające się do starzenia nawet do 20 lat. Z montepulciano wytwarza się także wina różowe określane mianem cerasuolo („czereśniowe”), o intensywnie różowoczerwonym kolorze i stosunkowo wysokim poziomie alkoholu.
Pinot Noir
Pinot Noir to pierwszy, oficjalnie uznany i nazwany szczep winnej latorośli, którego opis znajduje się w rejestrach szpitalnych Beaune w roku 1375. Odmiana należąca do wielkiej rodziny Pinot i uważana za jedną z najszlachetniejszych odmian na świecie.
Produkcja wysokiej klasy Pinot Noir jest niezwykle trudna. Problemy zaczynają się już na etapie sadzonek. Jest to szczep genetycznie niestabilny i sadzonki mogą znacznie się różnić od rodzicielskich roślin. Mogą być różnice w wielkości owoców, ich kształcie czy nawet w smaku. Sama uprawa tej winorośli, nie należy również do łatwych: prawie każda choroba czy przypadłość, która może nękać winorośl jest powszechna wśród winnic Pinot Noir. Chociaż szczep lubi klimat chłodny jest nadzwyczaj wrażliwy na wahania temperatury, a jako wczesna odmiana narażony jest szczególnie na wiosenne przymrozki. Z drugiej strony, jeśli zbiory nie nastąpią w odpowiedniej porze, owoce, z powodu cienkiej skórki szybko wyschną tracąc aromat. Trudności na tym się nie kończą: jest to również jeden z najtrudniejszych szczepów do prowadzenia podczas fermentacji.
Wina z Pinot Noir początkowo posiadają owocowe akcenty (wiśnia, śliwka, malina, truskawka) rozwijają się w niezwykle słodki, wonny, kwiatowy bukiet. Z czasem mogą dojść akcenty czekolady, ziemi, dymu i trufli. Charakterystyczną cechą win jest również możliwość uzyskiwania w stosunkowo krótkim czasie niezwykłego, „ceglastego” koloru. Potencjalnie Pinot Noir daje wina pełne, ale nie ciężkie, łagodne i aksamitne w strukturze o solidnym, bogatym aromacie.
Primitivo
Primitivo to czerwony
szczep, który w na świecie jest różnie
nazywany. Nazwa Primitivo została przyjęta we Włoszech, natomiast w Kalifornii
znana jest jako Zinfandel, a w Chorwacji jako Crljenak. Są to wina o intensywnym
smaku i aromacie dżemu z owoców leśnych, czym podbił serca Polaków i nie tylko.
Odmiana najlepiej rozwija się w gorącym klimacie, chociaż nie nadmiernie
tropikalnym, ponieważ to może powodować obsychanie gron. Grona mają cienką
skórkę, są zwarte i duże, owoce dojrzewają wcześnie i mają dużą zawartość
cukrów. Cechą charakterystyczną szczepu jest nierównomierne dojrzewanie owoców
w gronie – podczas zbiorów na jednym gronie mogą znajdować się owoce
przejrzałe, wysuszone jak rodzynki oraz jeszcze zupełnie niedojrzałe. Wyjątkowa
dla odmiany jest także jej zdolność do wyraźnego oddawania w winach klimatu
uprawy, dzięki której mimo genetycznego klonu Primitivo, Zinfandel i Crljenak,
każde z tych win jest różne i posiada właściwe sobie cechy.
Większość win Primitivo produkowanych we Włoszech jest niezwykle aromatycznych,
wyrazistych i wysoko alkoholowych. Ciepły klimat Apulii sprzyja rozwijaniu w
owocach aromatów jagód, anyżu i pieprzu. Często porównuje się związki
aromatyczne win do gotującego się dżemu z owoców śliwki, czereśni, truskawki
lub jeżyny. W smaku szczególnie wyraźna jest wysoka zawartość alkoholu i
niewielka ilość garbników, a na drugim planie wybija się smak dżemu z owoców
leśnych. Być może właśnie ten smak sprawił, że jest to jedno z najchętniej
wybieranych win przez Polaków.
Coraz częściej włoscy winiarze poddają wina starzeniu w beczkach z
amerykańskiego dębu, by nadać im nieco kalifornijskiego stylu Zinfandela. Te
dojrzewające w drewnie zyskują dodatkowych aromatów czekolady i wanilii.
Najczęściej wina szczepu Primitivo paruje się z potrawami o dużej ilości sosu
pomidorowego jak pizza czy szeroki wachlarz włoskich makaronów z
mięsno-pomidorowymi dodatkami.
Syrah / Shiraz
Zadziornie pikantne
Syrah (lub australijskie Shiraz) to przede wszystkim północna Dolina Rodanu (
Côtes du Rhone) we Francji, gdzie szczep ten szczególnie dobrze się zadomowił i
gdzie daje wielkie, znane na cały świat wina takie jak Hermitage czy Côte
Rotie. Odmiana występuje również w południowej części Doliny Rodanu,
współtworząc np. znane Châteauneuf du Pape, jednak tu znaczenie syrah jest
znacznie mniejsze.
Europejski shiraz to przede wszystkim południe Francji (Dolina Rodanu, Langwedocja, Roussillon, Prowansja) oraz Hiszpania. Wino pochodzące z tych regionów jest umiarkowanie lub zdecydowanie masywne, piekące w usta smakiem pieprzu, mocno owocowe (jeżyna, jagoda) z dodatkiem lukrecji, ziół (mięta, szałwia, rozmaryn) i wędzonego mięsa. Shiraz (australijski, chilijski, amerykański czy południowoafrykański) ma podobny profil aromatyczno – smakowy, jest jednak zdecydowanie cięższy, a w smaku mocno czuć słodki tytoń, czarną porzeczkę i gorzkie kakao. Powyższą listę należy traktować jedynie orientacyjnie, ponieważ cechą całej odmiany jest bardzo duża wrażliwość na specyfikę konkretnej lokalizacji. W praktyce sprawia to, że syrahów (i shirazów) jest tak dużo, jak winnic, w których są one uprawiane.
Rioja DOC
Wina z regionu Rioja należą do najlepszych win hiszpańskich, cieszących się zasłużoną renomą wśród konsumentów na całym świecie. Prowincja i region winiarski Rioja położony jest w północnej Hiszpanii, graniczy z Krajem Basków, Navarrą oraz prowincją Castylla y León.
[Źródło: Wikipedia]
Podstawową działalnością gospodarczą jest rolnictwo i związany z nim przemysł przetwórczy. Dominują winnice i produkcja wina. Rioja, to najważniejszy region hiszpański produkcji wina wysokiej jakości, który jako pierwszy w kraju otrzymał w 1925 roku prawo oznaczania wina świadectwem pochodzenia. Nad obowiązującymi zasadami uprawy winorośli i produkcji wina oraz kontrolą jego jakości czuwa Consejo Regulador (Rada Regulacyjna).
Wzdłuż doliny rzeki Ebro rozpościera się ponad 60 000 hektarów winnic. 17 000 winiarzy, w 800 winiarniach, wytwarza wino posiadające najwyższe oznaczenie jakościowe DOC – Denominación de Origen Calificada (Kwalifikowane Oznaczenie Pochodzenia).
Winnice Bodega Beronia w Rioja
Region winiarski Rioja dzieli się na trzy subregiony – Rioja Baja (Rioja Dolna), Rioja Alta (Rioja Górna) oraz Rioja Alavesa. Rocznie na rynek krajowy oraz na eksport trafia około 340 milionów butelek wina DOC Rioja, w tym wina najwyższej jakości, dojrzewającego wiele miesięcy w dębowych beczkach, oznaczanego jako crianza, reserva oraz gran reserva. Oprócz wina słynne są regionalne szparagi oraz czerwona papryka (Pimiento Riojano), które charakteryzują się doskonałą jakością.
Winnice Bodega Beronia w Rioja
Klimat w regionie jest zarówno atlantycki i śródziemnomorski z łagodnymi temperaturami, co sprzyja uprawie różnych odmian winogron. Gleby są dość ubogie w składniki organiczne.
Dominują wina czerwone, wytwarzane z odmian Tempranillo, Garnacha, Graciano i Mazuelo. Wino białe powstaje na bazie miejscowej odmiany Viura , Malvasia i Garnacha Blanca.
Podstawową odmianą jest Tempranillo zajmująca około 75 % całej powierzchni winnic. Winogrona maja grubą skórkę, ciemny i błyszczący kolor. Nazwa nawiązuje od wczesnego dojrzewania winogron – temprano znaczy wcześnie. Z Tempranillo powstaje wino wszechstronne o długim okresie dojrzewania, zrównoważone, łagodne na podniebieniu i owocowe. Wina czerwone powstają w 100% z Tempranillo lub w połączeniu z innymi odmianami, zwłaszcza z Garnacha , a także w mniejszych proporcjach z Gracioano.
Tempranillo + Garnacha = czerwone Rioja DOC
Viura + Malvasia = białe Rioja DOC
***
Cechy win Rioja.
Wina czerwone bazujące na odmianie Tempranillo osiągają równowagę alkoholu, koloru i kwasowości. Wino młode ma intensywny kolor i jest silnie owocowe, przyjemne i łatwe w konsumpcji. Wina dojrzewające, w zależności od czasu pozostawania w dębowej beczce, nabierają smaku owocowego z nutami drewna. Wina reserva i gran reserva są bardziej zrównoważone, a ich kolor nabiera pomarańczowych odcieni.
Wina białe wytwarzane są głównie z odmiany Viura. Wina młode mają wyblakły, żółty kolor, są owocowe z nutami ziół. Wina dojrzewające w beczkach mają kolor bardziej złocisty, smaki owoców i dębowej beczki.
Wina różowe produkowane są z odmiany Garnacha, mają różowawy kolor, są owocowe i przyjemne w piciu.
Riesling
Riesling to klasyczna, niemiecka odmiana białej winorośli, uprawiana nie tylko w chłodniejszych regionach świata, jak Niemcy, Alzacja czy Austria, ale także w Australii, Nowej Zelandii i USA. Szczep wykorzystywany jest do produkcji win wytrawnych, półsłodkich i musujących. Pod względem ważności plasuje się w obrębie pierwszej trójki, zaraz obok Sauvingnon Blanc i Chardonnay. Najczęściej tworzy się z tej odmiany czyste wina, które nie są poddawane leżakowaniu w beczkach. Na cechy i właściwości win szczepu Riesling największy wpływ ma miejsce uprawy i pochodzenia owoców, z których są tworzone.
Wina odmiany najczęściej degustuje się jako młode, owocowe i aromatyczne o wyraźnych nutach jabłek, grejpfruta, brzoskwini, agrestu, miodu, świeżo ściętej trawy, niekiedy owoców tropikalnych, z dość wysoką kwasowością i rześkością. Riesling nadaje się do długiego leżakowania właśnie dzięki wysokiej kwasowości. Słodkie wersje wina, takie jak niemiecki Trockenbeerenauslese szczególnie wiele zyskują na długim starzeniu w piwnicach poprzez dużą zawartość cukru, który jest dodatkowym konserwantem.
Owoce Riesling mają zdolność do ewaporacji spowodowanej szlachetną pleśnią. Pleśń ta w połączeniu z późnym zbiorem oddaje słodkie wina deserowe o bogatej strukturze. Wina te mają wyższą kwasowość, są bardziej aromatyczne i złożone. Wysokiej jakości słodkie wino Riesling jest nie tylko w stanie przetrwać, ale także zachować odpowiednie sobie aromaty przez nawet 100 lat.
Długo starzone wina zyskują nut naftowych, które są cenione i poszukiwane przez koneserów i odpychające dla przeciętnych smakoszy win. Z powodu zdecydowanej większości tych drugich producenci wina zaczęli uważać aromaty naftowe wręcz za defekt i starają się ich unikać. Problem polega na tym, że czynniki odpowiadające za powstanie benzynowych nut w Riesling (dojrzałe grona, niska wydajność i późny zbiór, duże nasłonecznienie, wysoka kwasowość gron, brak dodatkowej irygacji podczas uprawy) to równocześnie te same czynniki odpowiadające za najwyższą jakość win tej odmiany.
Dzięki zarówno wysokiej kwasowości jak i słodyczy oraz idealnej harmonii między tymi smakami wina szczepu Riesling są bardzo wszechstronne względem parowania z jedzeniem. Komponują się zarówno z rybami jak i wieprzowiną, kuchnią tajską i chińską.
Sauvignon Blanc
Sauvignon Blanc to drugi, pod względem wielkości upraw, biały szczep winorośli na świecie. Pochodzi z Bordeaux we Francji. Najlepiej pasują do niego określenia: rześki, lekki i świeży.
Nazwa szczepu pochodzi od francuskiego słowa
„sauvage” – „dziki” i „blanc” – „biały” i zainspirowana została przez dziko
rosnące krzewy tej odmiany na południu Francji.
Sauvignon Blanc najlepiej
rozwija się w ciepłym klimacie, ale bez nadmiernego upału. W cieplejszych
regionach może tracić na smaku i kwasowości. Na początku dojrzewania owoce
cechuje duża kwasowość i zawartość kwasu jabłkowego, która z czasem dojrzewania
zmienia się i harmonizuje. Typowe aromaty, kojarzone głównie z Sauvignon Blanc
odpowiada duża ilość zawartych w jagodach. Szczep uważa się za łatwy w uprawie,
który daje dość regularny plon. Dobrze adaptuje się w różnych klimatach, co
tłumaczy jego szeroką ekspansję, jest jednak podatny na szarą pleśń i choroby
wywołane grzybami.
W zależności od klimatu uprawy winorośli wina,
które oddaje są wyraźnie trawiastego aż po słodkawy z nutami owoców
egzotycznych. Uważane za najlepsze wina szczepu, produkowane są w Dolinie Loary
i Nowej Zelandii i odznaczają się lekkością, świeżością i kwaskowatością,
najczęściej są również bardzo wytrawne. W zapachu przywodzą na myśl trawę,
agrest i zioła, chociaż wachlarz aromatów Sauvignon Blanc jest bardzo rozległy:
cytrusy, owoce tropikalne, zielone jabłka, pokrzywa, mineralne nuty.
Jest to szczep, który doskonale sprawdza się w winach
kupażowych. Przykładem jest najwspanialsze i najszlachetniejsze słodkie wino
świata, Sauternes, które jest mieszanką Sauvignon Blanc i Semillon.
Wina szczepu Sauvignon Blanc doskonale łączą się z
daniami rybnymi, miękkimi serami, zwłaszcza kozimi i lekkimi sałatkami. Są to
jedne z niewielu win, które parują się z sushi. Wina te zwykle pija się młode,
ponieważ niewiele zyskują podczas leżakowania, z wyjątkiem nielicznych z nich,
starzonych w dębowych beczkach.
