Kraj uznany za dość specyficzny, jeżeli chodzi o produkcję wina. Można by nawet stwierdzić, że uprawa winorośli ze względu na dość chłodny klimat nie jest tutaj możliwa. Jednakże Niemcy poradziły sobie doskonale z tym problemem, a tutejsze wina są uznane za niezwykle eleganckie. Obecnie najbardziej arystokratycznym regionem winiarskim jest Rheingau. Niemniej nie wypada nie wspomnieć najstarszego regionu słynącego z uprawy winorośli, a mianowicie Mozeli, gdyż ten był słynny za granicami Niemiec w czasie gdy Rheingau dopiero zaczynał zdobywać popularność w kraju. Inne duże regiony winiarskie to: Badenia, Hesja Reńska, Frankonia, Palatynat.
Miesiąc: grudzień 2020
FRANCJA
Kraj królujący w uprawie winorośli i produkcji win. Szczepy tutejszych winogron zrobiły największa karierę. Najczęściej uprawia się tu takie odmiany winorośli jak: Cabernet Sauvignon, Chardonnay czy Merlot. Są to odmiany międzynarodowe. Jedną trzecią produkcji stanowią najmniej cenione wina stołowe. Za wykwintniejsze uważa się wina regionalne – vin de pays – następnie wina wyższej jakości z zastrzeżoną nazwą miejsca, z którego pochodzą. Najważniejsze w hierarchii są wina z apelacją AOC.Przy tych ostatnich odbywa się ścisła kontrola szczepu i sposobu produkcji. Regiony słynące z produkcji wina to Szampania, Burgundia, Bordeaux, Prowansja czy Alzacja.
WŁOCHY
Jeden z najstarszych krajów, w których uprawia się winorośl, gdzie winnice rozciągają się od Sycylii aż po Piemont i Lombardię. Wina produkowane są tutaj w dużej mierze na eksport, ale również na rynek wewnętrzny – tutaj królują wina stołowe. Włosi są nieco niepokorni – nie przestrzegają reguł prawnych i często obsadzają winnice szczepami, które niekoniecznie należą do tych dopuszczanych przez DOC. Najsłynniejsze regiony winiarskie to: Toskania, Piemont i od niedawna Sycylia.
Montepulciano
Czerwony szczep winorośli, pochodzący z Włoch. Montepulciano jest czwartą pod względem powierzchni winnic z odmian uprawianych we Włoszech, po sangiovese, catarratto bianco i trebbiano.
Winorośl dojrzewa późno. Grona cechują się żywym kolorem i ilością cukrów pozwalającą na osiągnięcie dość wysokiego poziomu alkoholu. Uprawa na zboczach sprzyja koncentracji tanin.Szczep montepulciano jest typowy dla środkowych Włoch. Montepulciano to najpopularniejsza odmiana winorośli w Abruzji .Wina z niej wytwarzane w czterech prowincjach i spełniające wymagania jakościowe mają prawo do oznaczenia Montepulciano d’Abruzzo
Czerwone wina na bazie montepulciano cechują się intensywnym kolorem, niską kwasowością i przyjemnym poziomem tanin. W zależności od położenia i metody produkcji montepulciano daje zarówno świeże, bardzo owocowe wina, jak i młode albo pełniejsze, z wyraźniejszymi garbnikami, nadające się do starzenia nawet do 20 lat. Z montepulciano wytwarza się także wina różowe określane mianem cerasuolo („czereśniowe”), o intensywnie różowoczerwonym kolorze i stosunkowo wysokim poziomie alkoholu.
Pinot Noir
Pinot Noir to pierwszy, oficjalnie uznany i nazwany szczep winnej latorośli, którego opis znajduje się w rejestrach szpitalnych Beaune w roku 1375. Odmiana należąca do wielkiej rodziny Pinot i uważana za jedną z najszlachetniejszych odmian na świecie.
Produkcja wysokiej klasy Pinot Noir jest niezwykle trudna. Problemy zaczynają się już na etapie sadzonek. Jest to szczep genetycznie niestabilny i sadzonki mogą znacznie się różnić od rodzicielskich roślin. Mogą być różnice w wielkości owoców, ich kształcie czy nawet w smaku. Sama uprawa tej winorośli, nie należy również do łatwych: prawie każda choroba czy przypadłość, która może nękać winorośl jest powszechna wśród winnic Pinot Noir. Chociaż szczep lubi klimat chłodny jest nadzwyczaj wrażliwy na wahania temperatury, a jako wczesna odmiana narażony jest szczególnie na wiosenne przymrozki. Z drugiej strony, jeśli zbiory nie nastąpią w odpowiedniej porze, owoce, z powodu cienkiej skórki szybko wyschną tracąc aromat. Trudności na tym się nie kończą: jest to również jeden z najtrudniejszych szczepów do prowadzenia podczas fermentacji.
Wina z Pinot Noir początkowo posiadają owocowe akcenty (wiśnia, śliwka, malina, truskawka) rozwijają się w niezwykle słodki, wonny, kwiatowy bukiet. Z czasem mogą dojść akcenty czekolady, ziemi, dymu i trufli. Charakterystyczną cechą win jest również możliwość uzyskiwania w stosunkowo krótkim czasie niezwykłego, „ceglastego” koloru. Potencjalnie Pinot Noir daje wina pełne, ale nie ciężkie, łagodne i aksamitne w strukturze o solidnym, bogatym aromacie.
Primitivo
Primitivo to czerwony
szczep, który w na świecie jest różnie
nazywany. Nazwa Primitivo została przyjęta we Włoszech, natomiast w Kalifornii
znana jest jako Zinfandel, a w Chorwacji jako Crljenak. Są to wina o intensywnym
smaku i aromacie dżemu z owoców leśnych, czym podbił serca Polaków i nie tylko.
Odmiana najlepiej rozwija się w gorącym klimacie, chociaż nie nadmiernie
tropikalnym, ponieważ to może powodować obsychanie gron. Grona mają cienką
skórkę, są zwarte i duże, owoce dojrzewają wcześnie i mają dużą zawartość
cukrów. Cechą charakterystyczną szczepu jest nierównomierne dojrzewanie owoców
w gronie – podczas zbiorów na jednym gronie mogą znajdować się owoce
przejrzałe, wysuszone jak rodzynki oraz jeszcze zupełnie niedojrzałe. Wyjątkowa
dla odmiany jest także jej zdolność do wyraźnego oddawania w winach klimatu
uprawy, dzięki której mimo genetycznego klonu Primitivo, Zinfandel i Crljenak,
każde z tych win jest różne i posiada właściwe sobie cechy.
Większość win Primitivo produkowanych we Włoszech jest niezwykle aromatycznych,
wyrazistych i wysoko alkoholowych. Ciepły klimat Apulii sprzyja rozwijaniu w
owocach aromatów jagód, anyżu i pieprzu. Często porównuje się związki
aromatyczne win do gotującego się dżemu z owoców śliwki, czereśni, truskawki
lub jeżyny. W smaku szczególnie wyraźna jest wysoka zawartość alkoholu i
niewielka ilość garbników, a na drugim planie wybija się smak dżemu z owoców
leśnych. Być może właśnie ten smak sprawił, że jest to jedno z najchętniej
wybieranych win przez Polaków.
Coraz częściej włoscy winiarze poddają wina starzeniu w beczkach z
amerykańskiego dębu, by nadać im nieco kalifornijskiego stylu Zinfandela. Te
dojrzewające w drewnie zyskują dodatkowych aromatów czekolady i wanilii.
Najczęściej wina szczepu Primitivo paruje się z potrawami o dużej ilości sosu
pomidorowego jak pizza czy szeroki wachlarz włoskich makaronów z
mięsno-pomidorowymi dodatkami.
Rioja DOC
Wina z regionu Rioja należą do najlepszych win hiszpańskich, cieszących się zasłużoną renomą wśród konsumentów na całym świecie. Prowincja i region winiarski Rioja położony jest w północnej Hiszpanii, graniczy z Krajem Basków, Navarrą oraz prowincją Castylla y León.
[Źródło: Wikipedia]
Podstawową działalnością gospodarczą jest rolnictwo i związany z nim przemysł przetwórczy. Dominują winnice i produkcja wina. Rioja, to najważniejszy region hiszpański produkcji wina wysokiej jakości, który jako pierwszy w kraju otrzymał w 1925 roku prawo oznaczania wina świadectwem pochodzenia. Nad obowiązującymi zasadami uprawy winorośli i produkcji wina oraz kontrolą jego jakości czuwa Consejo Regulador (Rada Regulacyjna).
Wzdłuż doliny rzeki Ebro rozpościera się ponad 60 000 hektarów winnic. 17 000 winiarzy, w 800 winiarniach, wytwarza wino posiadające najwyższe oznaczenie jakościowe DOC – Denominación de Origen Calificada (Kwalifikowane Oznaczenie Pochodzenia).
Winnice Bodega Beronia w Rioja
Region winiarski Rioja dzieli się na trzy subregiony – Rioja Baja (Rioja Dolna), Rioja Alta (Rioja Górna) oraz Rioja Alavesa. Rocznie na rynek krajowy oraz na eksport trafia około 340 milionów butelek wina DOC Rioja, w tym wina najwyższej jakości, dojrzewającego wiele miesięcy w dębowych beczkach, oznaczanego jako crianza, reserva oraz gran reserva. Oprócz wina słynne są regionalne szparagi oraz czerwona papryka (Pimiento Riojano), które charakteryzują się doskonałą jakością.
Winnice Bodega Beronia w Rioja
Klimat w regionie jest zarówno atlantycki i śródziemnomorski z łagodnymi temperaturami, co sprzyja uprawie różnych odmian winogron. Gleby są dość ubogie w składniki organiczne.
Dominują wina czerwone, wytwarzane z odmian Tempranillo, Garnacha, Graciano i Mazuelo. Wino białe powstaje na bazie miejscowej odmiany Viura , Malvasia i Garnacha Blanca.
Podstawową odmianą jest Tempranillo zajmująca około 75 % całej powierzchni winnic. Winogrona maja grubą skórkę, ciemny i błyszczący kolor. Nazwa nawiązuje od wczesnego dojrzewania winogron – temprano znaczy wcześnie. Z Tempranillo powstaje wino wszechstronne o długim okresie dojrzewania, zrównoważone, łagodne na podniebieniu i owocowe. Wina czerwone powstają w 100% z Tempranillo lub w połączeniu z innymi odmianami, zwłaszcza z Garnacha , a także w mniejszych proporcjach z Gracioano.
Tempranillo + Garnacha = czerwone Rioja DOC
Viura + Malvasia = białe Rioja DOC
***
Cechy win Rioja.
Wina czerwone bazujące na odmianie Tempranillo osiągają równowagę alkoholu, koloru i kwasowości. Wino młode ma intensywny kolor i jest silnie owocowe, przyjemne i łatwe w konsumpcji. Wina dojrzewające, w zależności od czasu pozostawania w dębowej beczce, nabierają smaku owocowego z nutami drewna. Wina reserva i gran reserva są bardziej zrównoważone, a ich kolor nabiera pomarańczowych odcieni.
Wina białe wytwarzane są głównie z odmiany Viura. Wina młode mają wyblakły, żółty kolor, są owocowe z nutami ziół. Wina dojrzewające w beczkach mają kolor bardziej złocisty, smaki owoców i dębowej beczki.
Wina różowe produkowane są z odmiany Garnacha, mają różowawy kolor, są owocowe i przyjemne w piciu.
